Stardust Memories @ Rozrywki 3, 28.11.2012

W środę po raz pierwszy odwiedzili nas Stardust Memories. Było pięknie, magicznie, i bardzo bardzo wesoło. Oto parę zdjęć.

Posłuchajcie debiutanckiej EPki "Stardust Memories" na stardust-memories.bandcamp.com

"Where You Should be Touring/Performing" na musicthinktank.com

When it comes to touring, I find more musicians focused with the “How,” “When,” and “Where” aspects but not enough of the “Why.” Of course, touring can be an incredibly important step in most artists’ careers but you should definitely take some time out to create solid goals and a definitive strategy before you decide when/where you want to hit the road. Why do we pick the target areas for touring that we do? Is it because we want to travel there? Because they are big cities? Because that’s what everyone else is doing?

If you want to build a tour strategy that makes sense for your music career, you’ll want to keep these things in mind:

What Is Your Goal?: Remember that goals should be SMART (Specific, Measurable, Achievable Relevant, and Timely). Touring should be a strategic part of your goals, not the strategy itself. For example, if your goal is to gain 1,000 new fans nationwide, you should have a plan that involves a publicity campaign, social media, building your email/contact list, follow-up, and perhaps involve a distributor as well as touring. You’ll want to carefully consider each region and have pro’s and con’s for certain markets, then follow up with a plan for each show. However, if you just want to “get new fans,” then perhaps a national tour isn’t required. Perhaps you should provide a strong focus in your region to build buzz before conquering new markets.

What Kinds of Resources Do You Have?: Remember, tours cost time and money so you’ll want thoughtfully factor this in. Is it better to play a city on the opposite side of the country once or twice a year or to be regularly playing your region throughout the year? If you invest your time/money on a tour now, you might not have those same resources later in the year. These things all go back to your goals. You might also find this article on How to Book Your Ban’ds Tour, Step-by-Step helpful.

Once you’ve thought the process some more, here some ideas on where you should be touring:

Locally: It’s always a good idea to play in your local area on a regular area in order to build your draw, meet touring acts, and stay on good terms with promoters. However, to prevent oversaturating your markert, try not to play your hometown more than once a month.

Regionally: Playing regional shows should be a huge priority for any aspiring artist. Over time, you’ll want to slowly expand your circle. For example, targeting all towns within a 200 mile radius for six months, then all towns within 400 miles, then 1,000 miles and so on. By staying fairly close to home, you can minimize your tour expenses while still building some momentum for your music in untapped areas. Regional touring is a great way to get press and make new contacts. Acts who have a strong following regionally usually get invited to perform with nationally touring acts. You’ll also be a strong contender for regional music festivals and command higher performance fees in areas where you have a proven, consistent draw. It’s also a good idea to focus on one region at a time (for example, the Northeast, then covering the East Coast, then the coast and the South, etc.) to gradually build your coverage.

Nationally: Frequent, consistent, national tours are important for a number of efforts. For example, if your goal is to perform at SXSW or to get some national press, national touring is a must (here’s an article with tips on booking SXSW). However, sustained national touring is often difficult to accomplish because of the amount of time and resources involved. Also, I would not recommend touring nationally unless you have a solid publicist working with you to help secure you press in each city that you perform at.

When considering a national tour, think about the markets that you are trying to perform and why. Smaller towns (sometimes referred to as secondary markets) are usually easier to book, provide more generous compensation, have more eager audiences, and will usually have better merch sales. Larger cities (or primary markets) can be more difficult to book (unless you have a proven draw), have more competition, and are more difficult to get fans to show up but they also can help build a stronger press opportunities, have more opportunities for in-store/radio support, and have more possibilities for networking. If it is your first few times out on the road, I recommend a mix of the two.

When you’re getting to plan your tour, remember to spend as much (or more) time planning it and thinking about your goals as you spend booking/inquiring. Remember that touring is only one aspect of your plan and needs to supplement or be complemented by all of your other efforts.

"5 Things All Musicians Need BEFORE Starting a Digital PR Campaign" na musicthinktank.com

Jeśli jesteś niezależnym artystą lub wydawcą i planujesz wydanie płyty, z tego artykuły dowiesz się, jak skutecznie zaznaczyć swoją obecność w internecie. Oto fragment:

Too many musicians under-estimate the importance of a social media presence to a digital publicity campaign.

While the music, the bio and the promo photos are all critical assets to have when planning for a successful campaign, there are two reasons why it is so important that you also have a strong social media presence:

1. With so many musicians and digital publicists inundating the inboxes of new media makers, it is inevitable that they will check out the social media presence of each submission as a filter for who to, and who not to consider for coverage. This certainly doesn’t mean that you need to have a HUGE social media presence with hundreds of thousands of fans, but it does mean that you need to be consistently posting to your socials, and engaging with your fans. Ultimately a new media maker wants to know that if they are going to take the time to cover your music, you will be able to return the support by sharing the feature with your fans, helping them to build their own following as well.

2. In order for a digital publicity campaign to truly be effective, each feature delivered within needs to be properly leveraged through social media to mobilize the existing fan base.

In other words, each feature is new content that you can use to engage your fans without having to say ‘listen to my music’… this form of sharing your successes is a much more subtle form of self-promotion than the much dreaded shameless self-promo that all too many musicians practice.

Again, having hundreds of thousands of fans isn’t the point here, but rather you need to have a consistent content strategy that covers all 6 rooms of your social media house, which includes (but isn’t limited to) Facebook, Twitter, Youtube, Pinterest, Blog, Newsletter. Here is a quick outline of how often you need to post to each platform in order to remain ‘consistent’:

Facebook: 1 Post Per Day

Twitter: 2 - 3 Tweets Per Day

Blog: At least 1 new post every other week

Newsletter: 1 newsletter per month

Youtube: At least 1 new video per month (note this doesn’t need to be a professional music video)

Pinterest: Posting at each of your boards at least once per day

Przeczytaj całość tu: "5 Things All Musicians Need BEFORE Starting a Digital PR Campaign" na musicthinktank.com

"Muzyka i wyrywanie dziewczyn". Poznaj tastebuds.fm

Oszalałam na punkcie tastebuds.fm.

Strona była jakiś czas temu reklamowana jako "muzyczny portal randkowy", co mnie trochę zniechęciło. Kiedy zalogowałam się po raz pierwszy pomyślałam od razu "Boże, to jak Myspace, tylko się nie błyszczy". Ale po kolei.

Tastebuds działa na bazie twojego konta na last.fm lub na Facebooku. Pobiera listę ulubionych artystów (jeśli łączysz się przez FB pobiera też niestety dużo więcej), uzupełniasz swój profil o podstawowe dane, i możesz zacząć szukać ludzi o podobnym guście muzycznym, w twoim mieście, albo gdziekolwiek indziej. Jakie masz intencje co do tych ludzi możesz sprecyzować na samym początku, żeby uniknąć niepotrzebnych nieporozumień z drugą połową.

Tastebuds jest też wyposażone w radio, które pokazuje ci propozycje muzyczne oparte na wyborach ludzi o podobnych gustach, więc można odkryć nową muzykę bez konieczności rozmawiania z kimkolwiek. Do tego dostajesz propozycje koncertów opartych na kalendarzu last.fm. Dostajesz powiadomienie, kiedy ktoś odwiedza twój profil, ale jest też opcja surfowania incognito.

Wracając do metafory Myspace. Przerzucanie się linkami z zupełnie obcymi ludźmi, nawiązywanie niezobowiązujących przyjaźni w oparciu o ulubione zespoły, błądzenie po omacku w świecie internetowej etykiety, wszystko, za czym nie wiedzieliście, że tęskniliście w Myspace żyje i ma się dobrze na Tastebuds.fm

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Tastebuds.fm, przeczytaj ten artykuł na Time.com

Po co nam wytwórnie?

Pewnie widzieliście parę takich wykresów, z których wynika, że wytwórnia płytowa bierze ok. 328% zysków artysty, a jak już zabierze to, to jeszcze jego samochód, dziewczynę i psa. Ale jeśli próbowałeś kiedyś wydać płytę samemu, wiesz, że to dużo, dużo trudniejsze niż się wydaje.

Tom Silverman z Tommy Boy Entertainment mówi szczerze i sensownie o zmieniającej się roli wydawcy, roli specjalistów w karierze muzycznej i o tym, jakie plusy w praktyce daje kontrakt w wytwórnią płytową, zakładając, że nie pracuje w niej banda palantów.

"Every artist needs a team. If a manager has the means that a label has to execute, they don't need a label. But I only know four or five managers in the world that can do that."

Shoshana @ Firlej, Wrocław 21.11.

Jeśli przegapiliście dwa polskie koncerty izraelskiego duetu Shoshana (ex-Carusella i Useless ID), ominęła was zdrowa porcja dobrego rock'n'rolla.

Shoshana właśnie wydała debiutancką EPkę "Youth Tax", która jest po prostu zbyt dobra, żeby jej nie posłuchać, więc posłuchajcie jej na soundcloud.com/shoshana-band

A ponieważ z najnowszych badań naukowych wynika, że ludzie najbardziej ufają płytowym poleceniom ze strony kotów, tu macie zdjęcie kota, który zdecydowanie poleca płytę Shoshany:

"Jaram się" Duduś, asystent red.nacz.

Shoshana na FB

10 płyt Magdy Jobko (Stardust Memories)

Wokalistka warszawskiej kapeli Stardust Memories opowiada nam dzisiaj o swoich muzycznych inspiracjach.

Stardust Memories zagrają 28.11 (środa) w krakowskich Rozrywkach. Posłuchaj ich debiutanckiej płyty na stardust-memories.bandcamp.com.

1. Pierwsza płyta którą kupiłam

Pamiętam to bardzo dobrze! Razem z pierwszą wieżą z odtwarzaczem CD, kupiłyśmy z Mamą dwupłytowy album The Beatles 1967-1970, znany jako 'The Blue Album'. Oczywiście mam go do tej pory!

2. Płyta którą każdy powinien usłyszeć

Bez wątpienia 'Keep on your mean side' The Kills.

3. Płyta z najlepszą okładką

Ciężko wybrać jedną, ale chyba ulubiona to 'Sea of Cowards' The Dead Weather.

4. Płyta najbardziej niedocenianego artysty

W tym przypadku artystka, mianowicie Regina Spektor, jest nie tyle niedoceniana, co mało u nas znana ze wcześniejszych albumów, które według mnie są rewelacyjne. Ulubiony - zdecydowanie 'Soviet Kitsch'.

5. Płyta o posiadanie której nikt by mnie nie podejrzewał

Pamiątka z lat 90, prezent, którego nie potrafię się pozbyć, choć nie słuchałam jej wiele lat - płyta 'MMMBop' braci Hanson ;-)

6. Płyta która zainspirowała mnie do tworzenia muzyki

Bez niespodzianek - twórczość The Kills, bez wskazania na album.

7. Płyta ulubionego rodzimego wykonawcy

Na pewno Republika, ciężko wybrać jedną płytę, ale jeżeli muszę postawię na koncertowy, dwupłytowy album wydany w seriiTrójka Live! I na pewno na top wskoczy debiutancka płyta przyjaciół z Magnificent Muttley (premiera w listopadzie).

8. Płyta która zawsze poprawia mi nastrój 'Whole again' Paula i Karol.

9. Płyta z najlepszymi tekstami

Tu wybór jest bardzo ciężki, na pewno w na szczycie mojej listy są teksty Dylana i Waitsa. Ale uwielbiam też te napisane przez Josha Homme czy Alison Mosshart. Ale chyba postawię na album 'Closing time' Toma Waitsa.

10. Moje nowe odkrycie

Z wielkim opóźnieniem (wstyd!), ale dopiero niedawno zabrałam się za Kim Nowak, więc uważam to za 'moje' odkrycie. Odliczam do premiery nowego albumu!

Stardust Memories na FB

Najlepsza mama świata

Lemmy's Guide to Life

W artykule dla Spin frontman Motörhead opowiada o tym, jak został wrobiony w granie na basie, o zbieraniu pamiątek po nazistach i o żelaznej zasadzie związków damsko-męskich.

I learned to play bass onstage.

When I went to the job with Hawkwind, I went as a guitar player, but they decided in the meantime they didn't need a guitar player. Then the bass player didn't show up for the gig, and the dickhead left his bass in the gear van. It's like, "Please steal my gear," so I stole his gig. I'd never picked a bass up in my life before. It's probably much easier than it is to sit around torturing yourself to death trying to learn it note-by-note in front of a little booklet. It's much better if you can make a few mistakes. And the volume's loud so nobody really notices that much.

You had to be there, unfortunately.

As a roadie for the Jimi Hendrix Experience, I learned that I should give up being a guitar player. Anyone who watches Hendrix should give up the idea of being a fucking guitar player, 'cause he was so unbelievably good. He just took your breath away. He would just pull things out of it that you'd never believe, that you'd never heard before. You have to be at these things. Like when I saw the Beatles, you can't describe what it was like. It was great. It was tremendous. You can't really describe the feeling.

Collecting Nazi memorabilia doesn't make you a Nazi.

There's not much to collect of Red Indian stuff, or even Confederates. Arrowheads and a couple of warships, that's it. For me, World War II was only just over my shoulder. Somebody gave me a flag and then a dagger. I don't know why they gave them to me, but that started me off with collecting. I learned that if I had known how much of this Nazi memorabilia there was to collect, I never would have started in the first place. It's crowding me out of my house. But it's a good hobby, because it's so recent, that period, that there's still plenty to collect. This was in the 20th century so there's still all the good stuff. It's only a collection, it's not because I believe [in Nazism]. You do realize that, right?

Overkill: Lemmy's Guide to Life na spin.com

Bobby the Unicorn "The Bravery" EP

Najlepszą rzeczą w prowadzeniu tego bloga jest dla mnie to, że czasami, bardzo, bardzo rzadko, odzywa się do mnie jakiś artysta z materiałem który AUTENTYCZNIE NIE SSIE. Bobby the Unicorn nie ssie tak bardzo, że muszę się nim z wami podzielić.

Muzyka z epki "The Bravery" (odłóżcie na bok skojarzenia z miałkim zespołem z Nowego Jorku) zawiera wszystkie moje cztery ulubione rzeczy w muzyce ever: klaskanie, gwizdanie, chłopaka z gitarą i "lalalala". Jest lo-fi, ale urocze i dopracowane, co jak ufam jest po części zasługą Maćka Bąka ze Stardust Memories. Są naprawde genialne melodie, niegłupie teksty, wszystko piękne i szczere i kompletnie bez nadęcia. Piosenki utrzymane są w stylistyce "gruby vintage", co plasuje Bobby'ego w jakiejś nienazwanej jeszcze kategorii nowych polskich zespołów razem choćby z Kaseciarzem czy Dead Snow Monster. Rewolucji tu nie ma, zgodnie z zasadą "nie naprawiaj jak nie jest zepsute". Te 4 kawałki dają sporo okazji do szukania inspiracji muzycznych artysty, bo ja tu słyszę większość kapeli które mi się przez ostatnie 10 lat podobały i Bon Iver. W piosenkowości Bobby the Unicorn przypomina mi Girls, gitary mają coś z Cold War Kids, a ogół nasuwa mi na myśl te fajniejsze, wolne kawałki The Libertines, np. "France".

Odpowiedzialny za muzykę z epki "The Bravery" nie jest niestety jednorożec w koszulce Ramones, tylko niejaki Darek Dąbrowski z Warszawy, ale to też spoko. Darek nagrał epkę na sprzęcie "starym i niedoskonałym", "na instrumentach i urządzeniach z lat 50, 60,70 i 80". Na razie płyta dostępna jest do ściągnięcia z Bandcampa, ale już wkrótce będzie ją można zdobyć na cd.

A teraz najlepsza część: może to trochę dlatego, że unikam nowej muzyki jak publicznej służby zdrowia, ale piosenka "Kisses" jest dla mnie absolutnie najfajniejszym kawałkiem muzyki jaki słyszałam od miesięcy.

Obczajcie na żywo dzisiaj w Warszawie (Cafe Roskosz) i 25.11 Pałac Kultury i Nauki, targi CoJestGrane, stoisko programu On or Off.

Page Bobby the Unicorn na FB

Dlaczego na MTV nie ma muzyki? Najbardziej wyczerpująca odpowiedź jaką kiedykolwiek usłyszysz

I na pewno najśmieszniejsza.

"The answer is FUCK YOU. I'm gonna break it down for you and every other person born before 1985, otherwise known as NOT OUR FUCKING DEMO ANYMORE. Yes, back in the day we earned our brand credibility by breaking new artists. (...) The game has changed. Your generation, not the one before you, not the one after you, your generation decided to steal music. And music videos are more worthless than before."

I want my mtv

Historia romansu muzyki z telewizją jest dużo starsza niż MTV. Colin McGuire na łamach PopMatters opowiada o tym, jak już ponad 50 lat temu artyści starali się budować kariery na bazie występów telewizyjnych, jak zmienia się rola telewizji w promowaniu muzyki, oraz o książce Murraya Formana "One Night on TV Is Worth Weeks at the Paramount: Popular Music on Early Television":

With the changing media landscape as a backdrop, televised music has offered generations some of their most memorable pop culture moments. From Elvis’ controversial performance of “Hound Dog” on the The Milton Berle Show in 1956, to the Beatles’ television debut on The Ed Sullivan Show in 1964, all the way up to 2003, when Britney Spears and Madonna shared a kiss during a telecast of MTV’s Video Music Awards, and finally reaching into the current day, when websites across the world stream such massive music festivals as Lollapalooza or Austin City Limits, one thing has been clear: The more exposure artists can have by way of video performance, the more relevant they become within their field of expertise. Not only does that relevancy translate into more record sales or a heightened level of notoriety within the popular culture lexicon, but it also allows a certain level of connection that was not afforded to the casual music fan before music was compounded with television. As the author himself admits, “These singers and musicians and the many others who ventured into television with them left a deep and lasting legacy. Their broadcast performances prepared the nation for music on television, establishing the presentational forms that have influenced subsequent generations of musical performers and audience members.”

Przeczytaj całość tutaj: "In Defense Of ... The Marriage Between Music and Television" na popmatters.com

Ben Gibbard - "Teardrop Windows"

Pierwszym singlem z "Former Lives", solowej płyty frontmana Death Cab For Cutie, jest "Teardrop Windows". W klipie wyreżyserowanym przez Toma Schraplinga Ben stara się być zły, ze złym i śmiesznym efektem.